Het is fascinerend om te zien hoe de wereld om ons heen blijft veranderen. En het lijkt erop dat de veranderingen nu sneller plaatsvinden dan ooit tevoren. Onze jaarlijkse Red Hat Summit is voor mij een moment geworden om stil te staan en na te denken over hoe ver we zijn gekomen en waar we nog naartoe willen.

Als ik terugblik op de thema’s waar ik de afgelopen jaren over sprak, zie je duidelijk hoe we de evolutie van de manier waarop mensen werken, hebben gevolgd. Drie jaar geleden besprak ik bijvoorbeeld de kracht van participatie – hoe mensen die op een open en transparante manier samenwerken beter in staat problemen op te lossen. Een jaar later richtte ik me op de impact van het individu. En vorig jaar deelde ik mijn observatie dat we de onze manier van samenwerken moeten heroverwegen in een tijdperk van disruptie. 

En als ik kijk waar we nu staan, valt het me op dat er weer nieuwe veranderingen op komst zijn. Deze keer zou ik het een ‘beweging’ willen noemen – een die allerlei mogelijkheden opent waarmee onze samenleving in de toekomst kan groeien en evolueren. Maar om de impact van deze verschuiving te waarderen, zullen we moeten inzien dat mensen vroeger heel anders werkten en leefden dan tegenwoordig. Het is overigens niet de eerste keer dat een fundamentele verschuiving ons denken en werken tot een explosie van vooruitgang leidt.

Randvoorwaarden heroverwegen

Een half millennium geleden, voordat we in wetenschap, ratio en proces geloofden – dus vóór de wetenschappelijke revolutie – mochten we geen vragen stellen of debatteren over hoe de wereld werkte.

Daarna begon een radicale verandering in de manier waarop we kennis van de wereld om ons heen verwierven. De wetenschappelijke methode ontstond, dankzij individuen wiens nieuwsgierigheid niet aan banden gelegd kon worden. Dappere pioniers als Galileo twijfelden aan wat hen verteld werd – ondanks dat hun twijfels en vragen tot gevangenschap of zelfs de dood konden leiden. 

Naarmate meer mensen zich afvroegen wat ze zagen, des te beter en specifieker hun vragen werden. Als gevolg veranderde de wereld waarin we klakkeloos geloofden wat ons verteld werd in een waarin we conclusies baseerden op observatie en experimenten. Zoals Sir Francis Bacon, die vaak wordt genoemd als de vader van The Scientific Method, het zo treffend formuleerde: “If a man will begin with certainties, he shall end in doubts. But if he will be content to begin with doubts, he shall end in certainties.”

De basis van The Scientific Method is een onverzadigbare nieuwsgierigheid naar de wereld om ons heen. Het is een methodiek om vragen te stellen over waarom dingen werken zoals ze dat doen, en vervolgens te leren door te experimenten, en door vallen en opstaan. Dit is een verschuiving van deductief naar inductief redeneren, en van top-down- naar bottom-up-denken. Alles draait om de vrijheid om te onderzoeken wat mogelijk is buiten de grenzen die hogere autoriteiten proberen op te leggen.

Impact op de wereld om ons heen

Door deze ervaringsgerichte methodologie te adopteren, veranderde ons beeld van bijna alles wat we doen en zien. En het veranderde de manier waarop we denken, wat de innovatieve ontwikkelingen stimuleerde, waaruit de moderne wereld is ontstaan.

Toen we erkenden dat de aarde niet het centrum van het universum was, betraden we het tijdperk van verlichting, dat krachtige nieuwe ideeën introduceerde zoals individuele vrijheid, constitutionele regering en religieuze tolerantie. Uitvinders van belangrijke technologieën zoals de stoommachine, de telegraaf en het Bessemer-proces voor de staalproductie leidden ons naar de industriële revolutie. En het leren over anatomische theorieën – van kiemtheorie tot geavanceerde chirurgische technieken – zorgde voor een medische revolutie die ons fundamentele begrip van ziekte en ons lichaam heeft veranderd.

Al deze ontwikkelingen waren het gevolg van het leren van en voortborduren op het gedachtengoed van voorgangers, terwijl er steeds weer nieuwe vragen werden gesteld om nieuwe antwoorden te krijgen.

De ontdekkingstocht gaat verder, ook in de wereld van opensourcesoftware. De principes van nieuwsgierigheid, samenwerking, meritocratie en onafhankelijkheid zijn de kern van een experimentele methodologie en de opensourcemanier. Waarden die in onze bedrijfscultuur verweven zijn, en die we elke dag naleven. En daarom hebben we een moderne architectuur ontwikkeld die het potentieel van ontwikkelaars en ondernemingen ontsluit om in de voorhoede van verandering te blijven.

En net als met Bacon en zijn tijdgenoten, hebben we dit pad niet alleen bewandeld, maar met de hulp van duizenden opensourcepioniers en -gemeenschappen.

Open source is veel meer dan een methodiek voor het maken van software geworden. Het is uitgegroeid tot een filosofie met een reeks overtuigingen. Open source, en daarmee de opensourcemanier, betekent dat we verder denken dan beperkingen en samen een wereld van oneindige mogelijkheden verkennen.

Transformationele beweging 

Door de opensourcegedachte te omarmen, heeft onze community geholpen om technologieën als Linux te verbeteren. Daarnaast heeft het ook de menselijke technologie getransformeerd – ofwel de manier waarop we samenwerken en problemen oplossen. Open source is inmiddels de nieuwe golf van hoe we echte innovaties met impact genereren.

Steeds vaker erkennen ook anderen dat open source een betere manier van werken biedt. Open source als een menselijke technologie wordt mainstream, en bedrijven, overheden en non-profitorganisaties wereldwijd gebruiken het.

Ik geloof dat open source een nieuwe doorbraak heeft bereikt en een transformerende beweging aan het worden is. Zoveel mensen stellen vragen als: Hoe kunnen het potentieel van deze technologie zichtbaar maken, en die daadwerkelijk realiseren? Hoe doen we dat als individuen? Hoe doen we het als teams? Hoe doen we het als organisaties en uiteindelijk als de gehele samenleving? 

De antwoorden op al deze vragen weten we nog niet, maar door te experimenteren en samen te werken, komen we steeds een stapje dichter bij de antwoorden. En alleen door steeds meer vragen te stellen, blijven we onze mogelijkheden uitbreiden, vandaag, morgen en alle dagen daarna. 

Ik nodig je dan ook van harte uit om samen met ons groot te dromen en je af te vragen wat we samen kunnen realiseren.