Linux Mint bevat een aantal ingebouwde tools om software te installeren, zoals Programmabeheer en Synaptic pakketbeheer. Daarnaast bestaan er nog alternatieve app installers, bijvoorbeeld Snap of Flatpak. Maar wat is het verschil tussen al deze tools? Dat zoeken we uit in deze workshop. 

De afgelopen jaren zijn er voor Linux-gebruikers heel wat nieuwe methodes ontwikkeld om software te installeren. Vroeger bevatte elke Linux-distributie gewoon één package manager. Dat programma stond in voor alle software-gerelateerde taken. Vergelijken we dat met de laatste versie van Linux Mint, dan zien we dat die taken verdeeld zijn over maar liefst zes (!) programma’s. En dan spreken we nog niet over extra tools, zoals Snap of Flatpak. De bedoeling van al die programma’s is natuurlijk om het installeren van software gebruiksvriendelijker te maken. Maar door de wildgroei aan extra tools dreigen de ontwikkelaars hun doel voorbij te schieten. Veel beginners raken snel de weg kwijt tussen al die tools met soms overlappende functionaliteit. In deze workshop zetten we daarom alles even op een rijtje voor jou. We beginnen met een stukje geschiedenis, want zo begrijp je beter hoe Linux Mint in de huidige situatie is beland. Je vindt alle programma’s terug in het Beheer-menu, behalve het eerste (daarvoor is geen menu entry aanwezig). 

Pagina 1

Pagina 2

Pagina 3

Pagina 4