Linuxmagazine weekblog: Het nadeel van succes

Het zal je toch maar overkomen als Hollandse polderjongen. Je bent een beetje bezig met open source, je schrijft wat artikelen en af en toe een boekje. Het gaat allemaal best lekker, maar niet spectaculair. Dan komt een LinkedIn verzoek uit Amerika; of je video cursussen wilt gaan opnemen voor RHCE.

Je ruikt direct dat dit die kans is die je maar één keer in je leven krijgt. Je neemt de beslissing om direct alle beren die op de weg staan neer te schieten en gaat er volledig voor. Nog geen jaar later sta je op nummer 3 van de bestsellerlist van Safaribooksonline en gaat je carrière in overdrive. De aanvragen stromen binnen en dat is allemaal heel leuk, maar het gevolg is wel dat je nee moet verkopen aan je beste klanten. Dit heeft als gevolg dat – terwijl je boven op die golf staat – alle fundamenten onder je vandaan vallen en als de golf weer wat lager wordt, je alsnog met je bek op het natte zand valt. Niet cool dus.

Problemen zoals deze doen zich steeds vaker voor in open source land. Kleine projecten worden groot, wegens het succes ontstaat er een capaciteitsprobleem, met als gevolg dat het project uiteindelijk implodeert. Hoe moet je daar nou mee omgaan? Het antwoord is simpel: capaciteit aantrekken! Samen sterker, slimmer, beter en ook nog eens veel leuker. Kan één man een merk worden? Lastig, want als eenmanszaak zit je met een inherent capaciteitsprobleem: je bent maar één man.

Na jaren met dit dilemma te hebben rondgelopen, kwam vorig jaar ineens een oplossing voorbij in de vorm van de heren van ITGilde. Een hele fijne club in Amstelveen die Linux ZZP-ers verenigt vanuit het principe van het middeleeuwse gilde. Soms zijn oude ideeën zo slecht nog niet en dat het gilde-idee succesvol is geweest, bewees Nederland al in de Gouden Eeuw. Want ook een individu als Rembrandt van Rijn was zo succesvol dat hij het ook alleen niet meer aankon. Iedereen weet nu en wist toen dat de schilderijen die Rembrandt schilderde vaak niet door de meester zelf geschilderd werden, maar door zijn gezellen, onder het wakend oog van de meester.

Betrek je dat principe op de huidige markt van Linux opleidingen, dan kun je deze lijn doortrekken. Veel mensen die wel eens in een cursus hebben gezeten, weten dat het qua kwaliteit best tegen kan vallen. Opleidingsinstituten verkopen soms de cursus voordat de docent bekend is, wat kan leiden tot haastbeslissingen waarbij een docent wordt ingeschakeld die toch nét niet helemaal goed genoeg op de hoogte was. Bij de middeleeuwse gilden was dat niet mogelijk, want de meester hield toezicht op de leerlingen en zorgde ervoor dat de kwaliteit gewaarborgd was.

En waarom zou je dat niet ook in de IT toepassen? De mannen van ITGilde doen het al op het gebied van Linux consultancy. In de ontwikkeling van de Linux kernel is het feitelijk niet anders – want meester Torvalds heeft de touwtjes strak in handen en vanaf nu is het in opleidingenland niet anders. Als zoveel mensen je vertellen dat je een best wel goede cursus geeft, als zoveel mensen dat ook waarderen zodat je trainingsvideo op de derde plaats in de bestsellers klassering wereldwijd komt te staan en als zoveel mensen je diensten willen gebruiken waardoor je eind januari eigenlijk al tot eind september nagenoeg helemaal vol zit, dan wordt het tijd om na te denken over de volgende stap! En daarom is Sander van Vugt nu niet alleen meer een man, maar ook een merk.

Ik zoek nog gezellen. Interesse? Apply here: mail@sandervanvugt.nl.