Column: De virtuele wereld

Column Sander van Vugt: Vroeger stapten mensen in de ochtend in de auto en gingen ze op weg naar hun werk. Anno 2014 hoeft dat vaak niet meer, zeker als je in de IT werkt en gezegend bent met snel internet en een computer waarmee je SSH gebruikt om in te loggen op maakt-niet-uit-welke-server op deze planeet. Het is je misschien ontgaan, maar deze manier van werken staat aan de wortels van het succes van Linux en ik heb het de afgelopen weken zelf ook mogen ervaren.

Het begon allemaal met een klant in Lille (Frankrijk) waar ik fysiek een aantal malen op bezoek was geweest om een Linux-cluster te installeren. Zoals dat wel vaker gaat met klanten die een vers geïnstalleerd cluster hebben, komt er dan vanzelf een moment dat ze zelf gaan spelen en dingen mis gaan. Even naartoe rijden? Ik dacht het niet. 6 SSH tegelijk op mijn Macbook Pro en een Skype-sessie openen om met elkaar te praten, werken net zo goed.

 Toen kwam een verzoek uit Colorado van een bedrijf dat op zoek was naar een Linux trainer. “Natuurlijk”, zei ik. Altijd leuk, een reisje naar de VS op zijn tijd. Helaas, dat was niet echt de bedoeling. Gewoon online via gototraining.com. Het resultaat tot nu toe: een aantal nachten van 1:00 tot 4:00 uur, online in een trainingssessie performance optimalisatie met een aantal lieden in Mountainview, Colorado.

 De grap is dat we het eigenlijk al jarenlang op deze manier doen. Wie heeft tegenwoordig geen zakelijke relaties in Linkedin die over de hele planeet voorkomen, of vrienden op Facebook uit Japan of welk ver land dan ook? En het mooie is dat deze manier van werken een essentiële bijdrage biedt aan de ontwikkeling van open source software. Toen Linus Torvalds in 1991 een bericht plaatste op Usenet maakte hij hier in feite ook al gebruik van.

 In de huidige IT wereld beginnen de aandachtsvelden steeds specialistischer te worden. Zelf ben ik best goed in Linux Performance en High Availability clusters en als je met zo’n veld van aandacht probeert om een leuk gesprek te voeren met je vrienden en familie, dan kom je niet echt ver. “Iets met computers” hou ik het meestal maar op. In plaats daarvan ga ik online en heb ik aan het eind van de dag een bericht gehad van Ewen uit Nieuw Zeeland, van Shaloo uit India, van Denise uit San Francisco en zowaar nog een bericht ook van Arnaud uit Nederland. En als ik een etage naar beneden ga, zie ik mijn inpandige puber niet veel anders doen. Vriendinnetje opdoen in de kroeg? Niets ervan, ze komt uit Engeland, via een computergame opgedaan.

Mensen die het niet helemaal snappen, hebben het dan over de individualisering van de maatschappij. Zo zou ik het niet willen zien. Het is de ontwikkeling naar wat marketeers een aantal jaren geleden ‘the Global Village’ noemden. En voor veel mensen is dat eigenlijk wel prima. Want waarom zou je veroordeeld moeten zijn tot de mensen in je straat waarmee je echt geen enkele interesse deelt. Dit terwijl in de wereld waar iedereen met iedereen in contact staat, eenvoudig contact mogelijk is met mensen die wel snappen waar je mee bezig bent. Wat het ook is waarmee je bezig bent.

 Het resultaat kan zijn dat je op verjaardagen onbegrepen aangekeken wordt, meelijwekkend zelfs. Maar wie moet nu medelijden met wie hebben? Dit globale dorp zorgt er wel voor dat zeer gespecialiseerde mensen heel eenvoudig contact leggen met vakgenoten en zo zonder hoge drempels op een manier waar iedereen aan mee kan werken, samen kunnen werken aan het grootste vernieuwing in IT van de laatste jaren: Linux!

 Over de auteur:

Sander van Vugt is zelfstandig Linux expert. Momenteel houdt hij zich bezig met het ontwikkelen van een serie videocursussen die voorbereiden op de meest populaire Linux-certificering die bestaat. Daarnaast besteed hij met toenemend genoegen steeds meer tijd aan het verzorgen van online en real life cursussen. Voor meer informatie raadpleeg zijn LinkedIn profiel of bezoek zijn website www.sandervanvugt.{nl|com|org}