Arch Linux. Een stabiel en altijd up to date systeem

Het installeren van Arch Linux is vergelijkbaar met het bouwen van je eigen huis. Je moet de fundamenten leggen, muren metselen, het dak erop zetten, de riolering en elektriciteit aanleggen… en ga zo maar door. Met andere woorden, het installeren van Arch Linux is niet zoals het huren van een appartement, waarbij je gewoon in je woning kunt trekken en de huisbaas overal voor zorgt.

Arch is mijn primaire besturingssysteem op mijn computer. Ik gebruik er ook openSUSE, Ubuntu en Kubuntu op, maar het overgrote deel van mijn pc-tijd breng ik door op het Arch-systeem, omdat ik het een uitstekende distributie vind voor gevorderde, en nieuwe, Linux-gebruikers. Om kort te gaan, ik ben er verslaafd aan. En hier volgen de redenen daarvoor. De grote vraag daarbij is natuurlijk waarom ik Arch Linux heb gekozen boven andere distributies en systemen, en wat het meer te bieden heeft.

1.  Door en voor de community

Een van de grote voordelen van Arch Linux is dat het een project is dat volledig vanuit de gemeenschap wordt aangedreven. Het hoeft zich geen zorgen te maken over de markt, klanten en ROI. Al dat soort factoren, die het behoorlijk kunnen laten ontsporen, hebben geen enkele invloed op de ontwikkeling. In feite ben ik me niet bewust van welke organisatorische structuur van Arch dan ook. De Arch site stelt duidelijk dat Ach Linux overleeft door de onvermoeibare inzet van allerlei mensen in de gemeenschap en de core development circle. Niemand wordt betaald voor zijn werk.

Wat ze wel hebben zijn release managers en maintainers van core componenten zoals packman en main repositories, maar verder is het allemaal voor de mensen en door de mensen. En dat blijkt heel goed te werken.

Arch Linux past niks aan. Het gaat min of meer hetzelfde als wanneer je ‘stock’ Android gebruikt, waarbij je gewoon gebruikt wat er wordt ontwikkeld. Als je een package gebruikt hoef je dat niet te tweaken, het komt gewoon zoals het is.

2. De ‘grootste’ software repository

Ik moet nog een pakket vinden dat voor andere Linux distributies wel beschikbaar is maar niet voor Arch (distrospecifieke pakketten daargelaten). Hiervoor gaat alle lof naar de grote voorraadkamer van software packages genaamd AUR -Arch User Repository

Deze repository wordt door de gebruikers zelf onderhouden en stelt ze in staat om pakketten te compilen en installeren vanuit de broncode. En voor het compileren van pakketten heb je echt geen hogere opleiding nodig, het is vrij simpel. Je tikt twee commando’s in en het package is geïnstalleerd. Om het proces nog eenvoudiger te maken zijn er tools als Yaourt, dat de packages niet alleen voor je compileert en installeert, maar ook AUR voor je doorzoekt naar de gewenste software. Tegelijkertijd is het vrij simpel om packages te maken (daarvoor kun je PKGBUILD gebruiken) voor andere gebruikers, dus iedereen kan het. En ook dat is niet eens hogere wiskunde.

Gebruikers kunnen stemmen op AUR-pakketten, wat andere gebruikers dan weer helpt om die pakketten uit te kiezen die het goed doen. Tegelijk helpt het ook de ontwikkelaars, omdat populaire pakketten weer kans maken om in de officiële repositories terecht te komen.

Zelf vind ik AUR veel beter dan PPA van Ubuntu, dat geen centrale zoekfunctie heeft en je dwingt om pakketten via Google te zoeken (net zoals we op Windows gewend waren), waarna je PPA handmatig moet toevoegen aan system. Software.opensuse.org van openSUSE is in dat opzicht beter dan PPA van Ubuntu, maar daar heb je geen mogelijkheid om pakketten te zoeken en installeren vanuit de terminal of andere system tools. AUR verslaat ze allebei omdat je het yaourt-commando met de pakketnaam kunt draaien vanuit de terminal om het pakket te installeren. Yaourt kan trouwens pakketten installeren vanuit AUR, maar ook vanuit andere repositories die je hebt toegevoegd.

Als er bugs of problemen in AUR-pakketten zitten, dan zie je dat gelijk aan de commentaren van andere gebruikers in de terminal. Je kunt de problemen dan direct oplossen door het pkgbuild file te editen. Bij mijn weten is Arch de eerste distributie waar de nieuwste pakketten direct aankomen. Als je, net zoals ik, de nieuwste versies van software wilt testen, dan is Arch iets voor jou.

3. Bijna alle belangrijke desktopomgevingen tot je beschikking

Veel GNU/Linux distributies hebben maar één desktopomgeving. Ubuntu, om er een te noemen, gebruikt Unity shell. Het is wel mogelijk om een andere omgeving te installeren op Ubuntu, maar dan maak je bijna onvermijdelijk dingen kapot door package conflicten. Ik bleef in ieder geval altijd zitten met een kapot systeem als ik probeerde om Kubuntu en Gnome te installeren naast Unity. Hetzelfde gaat op voor Linux Mint.

Ik heb Gnome, KDE, Cinnamon, Mate, Deepin en LXDE op mijn Arch systeem, en er is helemaal niks kapot. Ik moet er wel bij zeggen dat het probleem van meerdere desktopomgevingen meer speelt op Ubuntu-gebaseerde systemen die geforkte componenten van Gnome gebruiken, waardoor conflicten optreden. Andere distributies zijn vrij tolerant wat dit betreft.

4. Totale controle voor de gebruiker

In Arch heeft de gebruiker alle controle. Er is geen tussenpersoon die belastingen en tol int. Er is geen business agenda en al evenmin doelen achter het project. Omdat je alles vanaf de grond opbouwt kun je helemaal zelf kiezen welke componenten je wilt op je desktop voor de beste ervaring. En omdat niets is aangepast door Arch-ontwikkelaars, krijg je de pure ervaring van die software, of dat nou Plasma is of Gnome.

5. Als het eenmaal rolt, dan rolt het door

Ik zie echt geen enkel voordeel in non-rolling releases voor desktopgebruikers. En Arch Linux is een van de kampioenen van de rolling releases. Als je Arch eenmaal hebt geïnstalleerd hoef je niet elke zes maanden te upgraden, zoals dat bijvoorbeeld bij Ubuntu gebruikelijk is.

Met Arch draai je altijd het nieuwste pakket, of het nou om de kernel zelf gaat of om de desktopomgeving zoals Plasma of Gnome. Je hoeft niet te wachten tot de distro die pakketten voor je beschikbaar stelt; de gebruikers pakken ze gewoon zelf zodra ze er zijn.

Verder zijn er unstable en testing repo’s die het voor gebruikers mogelijk maken om pakketten te testen en te proberen voordat ze uitkomen. Ik gebruik bijvoorbeeld Gnome 3.16 (wat v3.15.91 is in Arch unstable repo) op Arch, en ik ben behoorlijk onder de indruk.

Er is wat mij betreft één kanttekening te maken bij dit rolling release model. Er kunnen dingen kapot gaan als je speelt met veel te veel pakketten, zeker als je testing en unstable repo’s hebt toegevoegd. Ik gebruik Arch sinds 2011 en ik heb nog nooit een onstabiel systeem gehad… behalve toen ik testing repo heb toegevoegd om de nieuwe Plasma desktop te proberen. Toen heb ik mijn lesje wel geleerd.

Maar je hoeft je geen zorgen te maken over kapotte systemen, want er zijn tools zoals Clonezilla, waarmee gebruikers hun huidige systeem kunnen klonen en herstellen als er iets fout gaat.

Conclusie

Als je eenmaal naar Arch gaat, dan ga je nooit meer terug. Dat zeg ik uit ervaring, terwijl ik toch een loyae openSUSE/Kubuntu-gebruiker ben. Zo af en toe probeer ik Linux Mint, Ubuntu en andere distro’s, maar ik kom altijd binnen een week weer terug bij Arch

Je raakt eraan verslingerd omdat het je een system geeft dat helemaal op jouw wensen aansluit, zonder overbodige troep. Je zult versteld staan hoe makkelijk het is om apps te installeren. (Want hoe moeilijk is het nou om ‘yaourt amorak’ te tikken en dan ‘y’ voor ja?) De beschikbaarheid van de nieuwste pakketten is direct een killer feature – daar laat de concurrentie het volledig afweten. En de kers op de taart is natuurlijk de rolling release.

Dit is dus precies wat Linux-gebruikers willen!

Dat alles gezegd hebbende is Arch Linux niet voor iedereen. Het kost namelijk wat moeite, en de gebruiker moet bereid zijn nieuwe dingen te leren om het allemaal aan de praat te krijgen. Je moet dingen weten, of vrienden kennen die dingen weten. Als je niet bereid bent om te leren en te proberen, dan zit je achteraf met lekke rioleringen, wankele muren, ongeïsoleerde elektriciteitsdraden en, in het ergste geval, met een brandend huis.

Arch is voor die mensen die tijd willen investeren in Linux. Alles moet namelijk handmatig geconfigureerd worden, niets wordt je nagedragen. Met het gebruik van Arch zul je daardoor leren hoe een Linux-systeem in de basis werkt. En als je dat eenmaal door hebt, dan wordt al het overige een stuk makkelijker.

Ben je bereid nieuwe dingen te leren? Wil je de controle over je computer? Dan is Arch de Linux voor jou.

bron: www.webwereld.nl